Se mia patro havintus Chromebook-on... 
Liatempe li sukcesis ĝui Spectrum-on, komputilon kun 16k da memoro kiu devis esti aliĝinta al televidaparato por ke oni povis vidi tion, kion ĝi faras, kaj al magnetofono por stoki datumojn kaj programojn. Muziko restis ankaŭ sur sonbendoj kaj vinildiskoj, kaj kino havis nenion komunan kun tiu humila komputilo. Nun por malpli da mono ol tiu, kiu Spectrum valoris (€300 ekvivalentaj al 50.000 pesetoj, duono de bona salajro tiam), tio estas, por nur €200 (malpli ol dekono de nmuna salajro de instruisto) mi aĉetis ĉi tiun Chromebook, per kiu mi skribas ĉi tion, kiu apenaŭ havas 32 gigabajtojn da stokado, tio estas 187 500 fojojn pli da memoro ol tiu respektinda Spectrum, kiu vekis tiom da esperoj en la 80-aj jaroj de la pasinta jarcento.
Mi memoras, ho, jes, mi memoras, kiel li kantis al mi pri la virtoj de tia aparato, per kiu amiko jam verkis sian doktoran tezon, kvankam mi —kiu tute ne vidis ĝin klare— argumentis, ke mi preferas kalkulilon, kajeron, libron kaj plumon, kaj eĉ murkalendaron por plenumi la funkciojn, kiujn tiu supermoderna invento antaŭvidigis. Kaj tamen nun mi estas tiu, kiu skribas kaj eldonas librojn kaj revuojn, kiujn oni vidas tra la tuta mondo kaj ankaŭ mi spektas filmojn kaj pagas miajn fakturojn en eksterlandoj danke al ĉi tiu modesta Chromebook, giganto kompare kun la reĝo de komputiloj de la 80-aj jaroj, la unua el ili ĝis aperis tiuj, kiuj havis diskon anstataŭ bendo, kaj tial ĝia operaciumo estus nomita DOS, tio estas Disk Operating System, operaciumo kun disko.
Nu jes, se mia patro scius, ke mi povus spekti televidon el iu ajn lando en la mondo per aparato, kiun mi portas en la poŝo, per kiu mi povas ankaŭ paroli kun iu ajn en la lando, kiun mi elektas, kaj ke miaj financoj ankaŭ permesus tion al mi..., jes li estus tre feliĉa. Kaj en la ombro de ĉi tio mi demandas min, kion mia filo povos fari estonte, ke mi ankoraŭ ne povas? Kaj mia nepo?
Oni diras, ke teĥnologio estas multe antaŭ nia etiko, sed mi kredas ke ne: homo restas homo, kun pli da aparatoj aŭ malpli, kun pli da teĥnologio aŭ malpli. Estis krimo mortigi iun per makzelo de azeno, kaj nun same krime estas fari tion per kalasnikov. Kio gravas ne estas la teĥnologio, sed la volo de la homo, kiu ĝin uzas. Sed per teknologio oni povas fari multon da bono.
Ni faru ĝin pli bone. Hodiaŭ eblas.
