Brila poeto jam nomita de siaj samtempuloj "la dia". Naskiĝinta en Seviljo, kie li ĉiam loĝis, li dediĉis sian tutan vivon al studado kaj al poezio. Prave oni rigardas lin kiel la plej fidelan reprezentanton de la Sevilja skolo, ĉar li sciis esprimi kiel neniu alia de ia epoko, la esencajn karakterizojn de la poezia esprimo andaluza: lumon, muzikon kaj koloron.
Liaj erotika poemo-kanzonoj, elegioj, sonetoj pritraktas ĉiam amajn temojn, kiujn li idealigas, influita de sia platona amo al la grafino de Gelves, aperanta en liaj poemoj sub la nomoj: (1) Aŭro, Lumo, Fajro, Stelo, k.a. Jen soneto montranta la indikitajn karakterizojn:
Herrera uzas en sia poezio ĉiajn kultismajn rimedojn por esprimi poezion nevulgaran; por atingi tion li poluras la lingvon, uzas latinismojn kaj belajn metaforojn, serĉas muzikajn vivkolorajn efektojn, kies onomatopeajn akcentojn nuancas liaj versoj de sonora beleco. Resume, li celas kaj atingas la kreon de rafinita mondo regata de amo, kiel oni povas konstati en la sekvanta poemo:
Poeto de la lirika amo kune kun aliaj rimarkindaj pripatriotismaj, li publikigis ankaŭ unu el la plej majstraj verkoj de tiu epoko pri la teorio de la beletra stilo. Kiel historiisto li ankaŭ elstaris: li estas aŭtoro de interesaj verkoj: "Laŭdo pri vivo kaj morto de Tomas Moro", "Rakonto pri la Cipra milito kaj batalo ĉe Lepanto", "Historio pri faktoj ĝis Karlo 5a", kaj aliaj.
Antonio Marco Botella
***** ***** *****
