Ŝajnas, ke mi komprenas nenion, kio okazas en tiu ĉi taŭrohaŭtan landon... De la tempoj de Lope de Vega, oni ŝatas diri, ke De l' Reĝo suben, neniu, same kiel la titolo de tiu fama teatraĵo diras. Sed mi tute ne komprenas, ke sama tribunalo, kiu kondamnas simplan popolanon al karcero pro misuzo de kreditokarto, diras, ke bofraton de la Reĝo oni povas ne enkarceriĝi malgraŭ la sesjara sentenco, se li vizitas la plej proksiman juĝejon al sia hejmo unufoje monate! Eĉ se li loĝas en Svislando.
Eksa vicprezindanto Rodrigo Rato preskaŭ estis enkarcerigota, sed lastmomente ankaŭ li ekpovis atendi siahejme la rezulton de sia apelacio.
Oni defendas, ke en Hispanio ĉiuj estas egalaj antaŭ leĝo, sed aferoj kiel tiu ĉi ŝajnas atesti la malon. Sed... Nu, mi konfesas, ke mi ne legis la sentencojn koncernajn. Mi supozas, ke juĝistoj estas honestaj, kaj ke ili devas labori per la leĝoj, kiujn parlamento aprobas, kiujn ili povas interpreti, sed ne ŝanĝi aŭ nuligi. Tiujn leĝojn parlamentanoj faras sub la premado de la koncernaj gvidantoj de siaj partioj, eĉ se Konstitucio postulas, ke oni ne povas diri al deputito pri tio, kion li aŭ ŝi devas decidi. Sed ni vidas, ke fojfoje oni monpunas tiujn, kiu ne voĉdonas same kiel siajn sampartianojn. Kaj tio estas malhonesta kaj kontraŭleĝa fare de la partiaj gvidantoj.
Kial, eble vi demandos al vi mem, mi parolas pri tio? Nu, se la leĝo estus klara, tiu diferenco ne povus okazi. Mi ne diras, ke S-ro Rato ne devas iri en karceron (ankaŭ mi ne legis la sentencon, kiu decidis tion), sed mi kredas, ke ĉiuj sentencatoj devas suferi saman punon. Riĉuloj kaj malriĉuloj ne povas ricevi malsaman trakton fare de blinda justeco.
