Gekaraj,
Ekde mia naskiĝo mi suferis lingvan premon kaj imperiismon. Krom mia denaska lingvo, mi estis devigita scipovi aliajn dekreskan devigan lingvon. Ĉar mia dekreska lingvo tute ne estis neŭtrala, oni ne nur devigis min scipovi alian lingvon sed ankaŭ alian fremdan kulturon.
Ja por mi estis ŝoke ke, post trapaŝi landlimon, montri la paŝporton kaj iri en supozitan fremdan landon, mi trovis homojn kiel mi, kiuj ne nur parolis mian lingvon sed kiuj ankaŭ havis mian saman kulturon. Kaj male, iam mi devis iri militservi al iu armeo (kiu iatempe estis nialande la malamika sed kiu nun estas la amika armeo) en iu loko kiu supozeble temis pri mia sama lando kaj tie mi spertis ke homoj estis tute malsamaj, ilia kulturo estis fremda kaj ilia lingvo estis tiu kiun mi devis scipovi perforte. Krome neniu scipovis mian lingvon; tiel do mi pensis: "se oni devigis min lerni ilian ĉar laŭdire dulingvismo estas bona, kial diable ili fajfas pri la mia?"
Oni povas supozi ke, post tiaj spertoj mi trovis ke Esperanto estus perfekta solvo al tiuj premoj, kaj tiel mi komprenis la ideon. Estus mirinde se oni havus tutmondan komunikilon. Tia maniere kastilianoj ne necesas preme surmetigi ilian lingvon tie kie ia armeo suksesis sinimponi. Eĉ ĝi solvos la tutmondan lingvan imperiismon kaj senkulturigon. Tre bona solvo, ĉu ne? Neniesa lingvo por interkompreniĝo de ĉiuj, jen la kialo de Esperanto.
Tiel do, mi iĝis esperantisto pro memsperto de lingva imperiismo kaj senkulturigo.
Dum mia esperantumado mi konis ĉieajnajn esperantistojn kiuj eniris en la movadon pro diversaj kialoj, tamen la plimulto homfratecaj.
Neniam mi konsentis la landlimojn, almenaŭ la nunajn. Mi ja klarigis ke mi trovis katalunojn eksterŝtate kaj nekatalunoj enŝtate. Do se iam estas necese dividi la mondon pro kultura asociemo kaj pro aliaj kialoj mi komprenas ke laŭ esperantisma vidpunkto ĝi estu je lingvioj.
Mi miris kiam mi vidis vian TTT-ejon. Neniam mi imagintus ke esperantisto povintus agi tiel aĉe.
Komence ŝokas vidi la vorton España kiu mezepoke havis geografian signifon sed kiu post la faŝisma periodo memorigas kelkajn suferintojn je post-vorto de Arriba. Kvankam España estas nomo de ŝtato ne estas nomo de lingvio. Eĉ la mapo mem kiun vi publikigas sur tiu TTT-ejo temas pri plurlingva ujo kie unu el ĝiaj lingvoj sumpremis ĉiujn aliajn ekzistantajn (eĉ malaperigis kelkajn) se necese per la forto de armiloj.
Krome, la plej granda parto de mia lingvio estas en via mapo; do almenaŭ vi povintus informi la leganton pri la ekzisto de kataluna Esperanto-movado kiu fakte estas sufiĉe grava kaj kvalita, sed vi tute fajfas informi pri ĝia ekzisto.
Kaj ja idignas la aferon ke en viaj diskut-listoj vi nur akceptas, krom Esperanton, la anglan kaj la kastilian.
Mi legis en via TTT-ejo Somos esperantistas porque somos, antes que nada, españoles 1. Sciu ke kelkaj el ni estas esperantistoj ĉar antaŭ ol ĉio ni estas katalunoj sed oni devigis nin esti hispanoj per la forto de la armiloj.
Al abrazar el Esperanto, lo que estamos haciendo en realidad es defender nuestro idioma de la lengua del Imperio actual 2. Jen la kialo esti esperantisto karaj. Kial vi rigardas la lignereton en la okulo de via frato, kaj ne pripensas la trabon en via okulo?
Via,
Katalunisto