Nia kamarado prezidanto plendas, prave, pri du gravaj malkonsentoj okazintaj je la lasta Ĝenerala Asembleo, nome: mia atenco kontraŭ HALE kaj la turpa recenzo kiun murcia ĵurnalisto faris pri la apero de numero 33 de Kajeroj el la Sudo. Mi opinias ke mankas stilo al redaktoro kiu respondas al kritikoj faritaj al si en la sama numero de la revuo, ĉar tio estas iasence perfida kaj maljusta. Tial, mi tion ne faros; kaj fakte estas sufiĉaj aliaj aferoj por pritrakto kiuj estas pli gravaj kaj urĝaj. Uzu vi, leganto, vian pensilon kaj decidu post kiam vi legos la Informojn de la prezidanto kaj la akton de la menciita kunsido-asembleo je paĝo naŭa. Mi nun devas diri, ke mi ne konsideras tiun lojalan kritikon kiel atakon, kaj krome, ke ni haleanoj sekvu la ekzemplon de nia prezidanto, plendi pri io ajn, kiun ni ne bonvidas. Mi ne ŝanĝos mian vidpunkton, kaj mi promesas, ke venontnumere mi klarigos mian sintenon, kaj ankaŭ tiun malblankan aferon, kial mi eks-sat-aniĝis, kial mi estas dumviva membro kaj vic- kaj fakdelegito de UEA, kaj tamene amas mian postenon kiel redaktoro de Kajeroj el la Sudo, kies vicpatro mi konsideras min.
Ni nun parolu pri tiu numero de nia revuo. Kiel vi vidas, ni jam havas skaneron, kio faros nian organon pli legindan, mi esperas. Ankaŭ ni havas novajn subskribojn, kiel Félix García Rosillo, Vale kaj Franz Kraft, krom niajn fidelajn Giordano Moya, Bernard Golden kaj Olga López. Mi mem verkis artikolon kaj tradukis poemon, kontraŭante mian kutimon ne verki mi mem artikolojn por nia magazino. Tio estas, ĉar la Kajeroj ne devas esti afero de unu persono, sed ĝi apartenas al ni ĉiuj, kaj ni ĉiuj devas verki kaj subteni ĝin.
En paĝo 12 vi trovas biografion de Bernard Golden, kaj mi invitas al aliaj kunlaborantoj niaj imiti lin, nome: sendi foton kaj biografion por publikigo. Tiel, ni scias kio estas kiu. Sed, kompreneble, tio estas peto, ne trudo. Ni ne estu trudemaj aŭ netoleremaj, kaj respektu unu la alian, kiel la statuto de HALE devigas. Tiusence, vi eble rimarkas la mankon da artikoloj de Isabel Acevedo, kiu eble ne ŝatis la lastan artikolon pri kastilia aŭ hispana (K32, paĝo 10). Mi ne kredas, ke ni devas esti ama familio, sed almenaŭ ni povos iĝi aro da alparoleblaj personoj. Eble ni ne havas komunan taskon, sed ni almenaŭ povas profiti komunan interkomprenilon. Ĉu ĝi estas peti tro?
Hodiaŭ oni rigardas kaj kontrolas nin, aŭ almenaŭ tio estas kion Angela Bennet diras en la filmo kiun Franz Kraft recenzas en paĝo 13. Eble vi havas alion por diri pri tio. Mi esperas vian publikigotan opinion. Ĉiuokaze, ĝi estu omaĝo al Laborista Virino, kies Tago oni festis la okan de marton pasintan.
Kaj laste, bonan novaĵon: nian Kajerojn el la Sudo jam legis pli ol mil personoj en Internet: ĝis la momento kiam mi tajpas tion, la kontilon diras 1500 legoj! Se vi ankoraŭ ne legis nin en la reto, uzu la adreson sur nia kovrilo, kaj sendu vian reagon al ni.
Ĝis la venonta julio, mi kore salutas vin.
