Li kunlaboris en multaj Esperantaj gazetoj kaj funkciigis plurajn rondirantajn Gazetojn, kies ĉefa celo estis praktikigi Esperanton al la tiamaj esperantistaj izoluloj.
Li estis membro de la Scienca Akademio, prezidis kun Zamenhof Universalajn Kongresojn, kaj sia prestiĝo kiel honesta homo kaj granda idealisto estis tiel granda, ke ĝi preterpasis niajn landlimojn kaj estis ĉie respektata. Dum jaroj kaj jaroj li estis Honora Prezidanto de la H.S.p.p.E., kaj oni devas konsideri lin kiel sendiskutan apostolon de Esperanto en Hispanujo. Li verkis: El Esperanto (1903); Importancia de la adopción de un idioma aŭiliar (1908: Graveco de adopto helpan lingvon); Cómo influirá un idioma internacional en el progreso (1911: kiel internacia lingvo influos en la progreso); Bonifacio Sotos Ochando (1914); kaj li tradukis lernolibron de Saint Loup El Esperanto en dos lecciones (1902).
Ricardo Codorniú multe influis la intelektajn kaj oficialajn medioj por ke Esperanto estu respektata kaj alte taksata en nia lando kiel celo praktika kaj ankaŭ kiel homama idealo.
Antonio Marco Botella, Analoj de la esperanta movado en Hispanujo, IIa volumo, (1987, paĝo 738).