Responde al repliko
Al la Redaktoro de "KAJEROJ EL LA SUDO".
Rilate al mia artikolo pri Juan NEGRÍN, "KaJeroj", numero 14, mi intence
ne parolis pri lia rolo dum la jaroj 1937-39 , ĉar mi scias la argumentojn
kaj polemikojn, kiuj, ankoraŭ hodiaŭ, abundas rílate a, la tiama Ĉefmínistro. Mi ankaŭ sufiĉe bone konas la opinion de multaj homoj, "ke li estis la marioneto ínter la manoj de la hispana komunísta partio", kie, skribas k-do
Yves Peyraut. Mi ne nur legis la tri librojn de li menciitajn, sed pli o, tridek pri la hispana intercivitana milito...
Ĉu vere Negrín estis marioneto de Stalino, aŭ ĉu li vidis, kiel multaj
aliaj, ke Sovetunio estis la sola ŝtato, kiu pretis helpi la
Respublikon? Negrín kaj multaj ne-komunistoj komprenis tion,
kaj ili, iom kontraŭvole, akceptis la postulojn de la partianoj.
Ĉu k-do Peyraut kredas, ke la Respubliko povintus
rezísti tie, longe sen la helpo de Sovetunio? Negrin rompis
siajn rilatojn kun la hispana komunista partio en 1943 .
Malmultaj homoj legís la interŝanĝitajn leterojn, ne vaste
diskonigitajn de la koncernaj verkístoj, inter ambaŭ partoj,
eble ĉar oni konsíderis ke 1943 ne ŝajnis oportuna tempo por
tíuj disputoj. Ĉu tiuj leteroj troviĝas, eble, ínter la 168 dokumentoj transdonítaj al la hispana ambasadoro en 1956?
La milito finigis antaŭ pli ol kvindek jaroj, kaj mi
opínias, ke jam estas tempo por pri trakti la eventojn per
raciaj studoj kaj sen emociaj akuzoj.
Amador DIAZ
