Tuja:

aŭguro aŭ suspekto aŭ percepto,

supozo aŭ sensado, profetaĵo

pri am' aŭ sindetruo aŭ stertoro

plej plaĉa, ho eterna tempo-grajno

tiel korskurĝa kiel morto! Vivo

la pleje viva: vi, sentata tuja.

Tuja.

Aŭguri l' friskon viaombran tuja,

suspekti vian oran venon tuja,

percepti haŭte turto-flugon tuja,

supozi la ekstazon seksan tuja,

sensi la stagnon de la horoj tuja,

profeti l' regnon de l' rukuloj tuja.

Tuja

vi, senco kaj kribril' de mia memo,

grajlo matena, alo miaŝultra

etendiĝanta dis ĉe l' vorto amo,

perfekta blovo, ku min sorigas

al splenda regiono tulo-fajna,

ke renaskiĝi mi en viaj brakoj.

Tuja:

Mi diras "tuja", kaj subite ŝprucas

el miaj lipoj svarmo da kolomboj.

Tuja

futuro ĝoje sismas en l' animo,

dum mi divenas vian korpon tuja.