La Espero

Prenu la Himnon de esperantistoj..


Antaŭ du jarcentoj Zamenhoff verkis la sekvan poemon::

La Espero: Himno esperanta

Esperantohispana
En la mondon venis nova sento,Al mundo ha llegado un nuevo sentir
tra la mondo iras forta voko;por el mundo marcha una fuerte llamada
per flugiloj de facila vento en volandas de fácil viento
nun de loko flugu ĝi al loko.ya vuela de lugar en lugar.
Ne al glavo sangon soifantaNo a la espada de sangre sedienta
ĝi la homan tiras familion:a la humana familia atrae
Al la mond' eterne militanta Al mundo eternamente en lucha
ĝi promesas Sanktan harmonion.le promete la santa armonía.
  
Sub la sankta signo de l'Espero,Bajo el sagrado signo de la Esperanza
kolektiĝas pacaj batalantoj,se reúnen combatientes pacíficos
kaj rapide kreskas la aferoy rápidamente crece la cosa
per laboro de la Esperantoj.con el trabajo de los que esperan
Forte staras muroj de miljarojFuerte se alzan muros de milenios
inter la popoloj dividitaj,entre pueblos divididos
Sed dissaltos la obstinaj barojPero saltarán las bareras obstinadas
per la Sankta Amo disbatitaj.por el Santo Amor en pedazos.
  
Sur neŭtrala lingva fundamento,Sobre un fundamento de lengua neutral
komprenante unu la alianentendiéndose unos a otros
la popoloj faros en konsentolos pueblos harán de común acuerdo
unu grandan rondon familian.un gran círculo familiar.
Nia diligenta kolegaroNuestros compañeros diligentes
en laboro paca ne laciĝos,no se cansarán en el trabajo de paz
ĝis la bela sonĝo de l'Homaro.hasta que el bello sueño de la Humanidad
Por eterna ben' efektiviĝos.Para eterno bien se lleve a efecto.

—L. L. Zamenhof

Iru al komenco de la himno..

F. de Ménil muzikis ĝin. De tiam ĝi estas la himno de esperantistoj. Ĉu plaĉas al vi la melodio? Se vi ankoraŭ ne aŭdis ĝin, premu ĉi tion.

Reiru en la kajeron 44an.